|
ks. Józef Gołąb (25 IX 1898 – 18 I 1970)
Proboszcz w Parafi Łubki 1945 – 1946. Ur. 25 września 1898 roku w Monicach, w powiat Sieradz. Studiował w Seminarium Duchownym w Lublinie. Święcenia przyjął w 1927 roku. Po ukończeniu seminarium pracował jako wikariusz w Rudnie pow. lubartowski (30.08.1927-15.06.1931) i Opolu Lubelskim (16.06.1931-17.08.1934). Od 18 sierpnia 1934 do lata 1944r. (tzn. do czasu, gdy wysiedlono ludność z parafii z uwagi na działania wojenne) administrował w parafii Rybitwy. Od 1944 do 1946 był wikariuszem w Wojciechowie, a stamtąd delegowany do organizowania nowej placówki duszpasterskiej w Łubkach. Proboszcz parafii w Bończy (1946-1950). Od 24.06.1950 do 27.03.1963 proboszcz w parafii Zagłoba. Następnie proboszcz w Dorohusku (1963-1967). Od 26 sierpnia 1967 przeszedł w stan emerytalny. Zmarł 18 stycznia 1970 roku. Pochowany w Sieradzu.
|
 |
|
ks. mgr Michał Dudkowski (29.09.1916 – 15.01.1977)
Proboszcz w Parafi Łubki 1946 - 1958. Ks. Michał Dudkowski w roku 1946 decyzją biskupa lubelskiego kard. Stefana Wyszyńskiego został powołany na budowniczego kościoła w Łubkach.
Zasłynął także tym, że wraz z śp. ks. Mieczysławem Michalskim wydali ponad 2000 blankietów chrztu Polakom ratującym Żydów w czasie okupacji niemieckiej (źródło: https://www.techpedia.pl/index.php?str=tp&no=35918, https://twitter.com/anitaschelde/status/1127968490252582913)
|
 |
|
ks. mgr kan. Henryk Pasieczny (04.06.1921r. – 07.02.1994). Proboszcz w parafii Łubki 1958 - 1976.
Urodził się i wychował w Chełmie. Tam też ukończył gimnazjum i liceum. Po maturze został słuchaczem Szkoły Głownej Handlowej w Warszawie. W stolicy zastała go wojna. Uczęszczał na tajne komplety. Był świadkiem Powstania Warszawskiego. Wywarło ono ogromny wpływ na wybór jego drogi życiowej. Widok krzywd i cierpienia powstańców i mieszkańców Warszawy, którzy w tym ciężkim okresie garnęli się do Boga, poszukiwali pociechy u kapłanów złożył się na jego powołanie do kapłaństwa. Dzięki pomocy sióstr Felicjanek (ukrywał się u nich) wydostał się z okupowanej Warszawy i przybył do okolic Lublina, gdzie wstąpił do Tajnego Seminarium Duchownego w podlubelskiej Krężnicy Jarej.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1949 roku, swoją mszę prymicyjną odprawił 3 lipca 1949 r. Jest to szczegolna data, gdyż w tych dniach miał miejsce cud - Matka Boska w cudownym obrazie w Katedrze Lubelskiej zapłakała krwawymi łzami. Ksiądz Henryk zawierzył swoje życie kapłańskie Matce Bożej a łzy Matki towarzyszyły mu do końca życia. Początki kapłaństwa związane są z Puławami, gdzie jako wikariusz uczył katechezy a jego haryzmatyczne kazania doprowadziły go do uwięzienia przez komunistów w więzieniu na Zamku Lubelskim. Po wstawiennictwie ówczesnego Ordynariusza został uwolniony i skierowano go jako wikariusza do posługi w Krasnobrodzie (1950-1955). Do parafii Łubki ks. Pasieczny przybył w 1960 r. Zastał bardzo trudną sytuację. Niedokończona budowa kościoła, brak funduszy na jej kontynuację, szykany i groźby ze strony SB za dotychczasową działalność. Dzięki wrodzonej przedsiębiorczości i zaradności oraz charyźmie zorganizował wraz z parafianami prymitywną cegielnię i ramię w ramię dokończyli budowę świątyni. W tamtych czasach był to ewenement, bo praktycznie nigdzie władze PRL nie pozwalały budować świątyń katolickich. Uporowi ks. Pasiecznego wieś Łubki zawdzięcza drogę. Po wybudowaniu kościoła nie było żadnej utwardzonej drogi, którą można by było do niego dojechać. Zmobilizował ludzi, uzyskał niezbędne pozwolenia i ruszyły prace. Po wybudowaniu drogi, ten znienawidzony przez komunistów ksiądz na chwilę stał się mimowolną gwiazdą socjalistycznej władzy. Zakończona budowa była ważnym osiągnięciem. Na jej otwarcie przybyło wielu oficjeli i mediów. Za ten wyczyn otrzymał wysokie odznaczenie od Rady Państwa, ale bedąc konsekwentym w swoim działaniu kategorycznie odmówił jego przyjęcia. Argumentował to tym, że odznaczenie to należy się nie jemu, lecz wszystkim mieszkańcom Łubek za poniesiony trud.
Jako człowiek wychowany w mieście z zapałem zajął się prowadzeniem parafialnego gospodarstwa rolnego. Z książek uczył się uprawy roli, hodowli zwierząt (miał jeden z lepszych zaprzęgów konnych w okolicy!!). Po 18 latach posługi kapłańskiej w naszej parafii 15 sierpnia 1978 roku objął parafię w Końskowoli.
Zmarł w 72 roku życia i 45 kapłaństwa 7 lutego 1994 r. w Końskowoli. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.
znaczną część informacji za zgodą Redakcji zaczerpnięto z: Echo Końskowoli nr 3-2012
|
 |
|
ks. mgr Józef Nowak ( – zm. 08.02.1989)
Proboszcz w parafii Łubki 1976 -1980
|
 |
|
ks. kan. Stanisław Chomicz (20.09.1935 - 9.10.2023)
Administrator w parafii Łubki 27.05.1980 – 04.09.1980 r. Kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej i Zamojskiej. Urodził się w Parczewie 20 września 1935 r. zmarł 9 października 2023 r. w Lublinie. Święcenia prezbiteriatu przyjął 18 kwietnia 1960 r. w Lublinie. Jako duszpasterze pracował od 1960 do 2005r. Posługę duszpasterską rozpoczął w parafii św. Teresy w Lublinie jako wikariusz w latach 1960-1966. Następnie w parafii św. Mikołaja w Hrubieszowie jako wikariusz (1966-1975) a później administrator (1975-1980). Po krótkim pobycie w Łubkach (administrator 27.05-04.09.1980) objął parafię NMP Nieustajacej pomocy w Hrubieszowie, gdzie był rektorem kościoła pogarnizonowego (1980-1982) a później proboszcz (administrator) tejże prafii w latach 1982-1983. Swoją posługę duszpasterską kontynuował w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Lublinie ul. Krochmalna 47 jako proboszcz od 1983r., skąd odszedł na emeryturę w roku 2005. Ponadto, w latach 1985-1997 piastował stanowisko wicedziekana dekanatu lubelskiego-południowego. Pochowany został w rodzinnym Parczewie na cmentarzu parafialnym przy parafii pw. św. Jana Chrzciciela - Bazylice Mniejszej, Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin (ul. Kościelna 77).
|
 |
|
ks. dr kan. Jan Gawroński (07.12.1930 w Końskowoli – 08.10.2015 w Końskowoli). Proboszcz w parafii Łubki 13.06.1980 – 14.09.1985.
Ks. Jan Gawroński urodził się 7 grudnia 1930 r. w Końskowoli koło Puław, jako syn Józefa i Marianny z d. Bartuzia w rodzinie rolniczej. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Końskowoli, zaś w latach 1945-1948 do Gimnazjum Handlowego w Puławach. Jesienią 1948 r. przeniósł się do Małego Seminarium Duchownego w Słupsku. Po dwóch latach ukończył je egzaminem maturalnym zarówno wewnętrznym jak i eksternistycznym przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Szczecinie. W 1950 r. został alumnem Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wielkopolskim. Po pięciu latach nauki otrzymał święcenia kapłańskie – 5 czerwca 1955 r. w Katedrze w Gorzowie Wielkopolskim z rąk abpa Walentego Dymka z Poznania. Pracę kapłańską pełnił w następujących parafiach diecezji gorzowskiej: Szczecin św. Stanisława Kostki (1955 – 1957) – wikariusz, Choszczno (1957 – 1958) – wikariusz, Gorzów Wielkopolski (1958 – 1959) – wikariusz. W 1959 r. bp Wilhelm Pluta skierował ks. Jana Gawrońskiego na studia z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które ukończył doktoratem w 1965 r. na podstawie rozprawy: Doctrina Petri Skargae de Eucharistia. Po powrocie do kraju pracę duszpasterską kontynuował w: Szczecinie w parafii pw. św. Rodziny (1965 – 1967) – wikariusz, Mirosławcu (1967 – 1974) – proboszcz, Sławnie w parafii pw. św. Antoniego (1974 – 1976) – proboszcz, Sławno w parafii pw. Wniebowzięcia NMP (1976 – 1980) – proboszcz. W 1980 r. powrócił do diecezji lubelskiej i pracował w parafiach: Łubki (13.06.1980 – 14.09.1985) – jako proboszcz, Kijany (14.09.1985 – 27.08.1987) – proboszcz, Końskowola (27.08.1987 – 15.09.1988) – wikariusz, Hucisko (15.09.1988 – 14.10.1988) – administrator, Hucisko (14.10.1988 – 23.03.1994) – proboszcz, Zamość – Dom Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi (23.03.1994 – 18.06.2006) – kapelan. Po podziale diecezji lubelskiej został kapłanem diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Od 18.06.2006 r. przebywał na emeryturze w Końskowoli. W maju 2015 r. obchodził Diamentowy Jubileusz Święceń Kapłańskich.
Ks. dr Jan Gawroński przyczynił się do powstania i rozwoju dętej orkiestry kościelnej w Parafii Łubki. Pierwszy oficjalny koncert orkiestra dała na Pasterce 24 grudnia 1980r. Zaledwie po kilku miesiącach nauki i prób. Orkiestra w różnych formatach i zmiennej liczebności gra do dzisiaj. Kolejnym "muzycznym" osiągnięciem ks. Dr-a była budowa organów kościelnych (1983r.). Był do 18 głosowy instrument częsciowo zrekonstruowany a częciowo wykonany na nowo przez organmistrza Piotra Tetlaka i syna Mariana z Rzeszowa. Trzon tego instrumentu stanowiły stare organy z kościoła w Łańcucie. Instrument ten został zastąpiony nowym w 2023r.
Zmarł 8 października 2015 roku, w 85 roku życia i 60 roku kapłaństwa.
|
|
|
ks. kan. Mieczysław Bochenek najdłużej urzędujący proboszcz w parafii Łubki 14.09.1985 – 01.07.2017 – 32 lata.
Ks. Mieczysław Bochenek urodził się 31 marca 1947 r. w Tyszowcach. Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1970 r. Kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej oraz kanonik honorowy Kieleckiej Kapituły Katedralnej. Od roku 1971 do września 1977 był wikariuszem w Kijanach. W latach 1979 – 1982 zastępuje proboszcza w Kijanach, a od 22.06.1982 do 14.09.1985 pełnił funkcję proboszcza parafii Kijany. Od 14.09.1985 do 01.07.2017 proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski i św. Judy Tadeusza w Łubkach.
W 2012 roku został wybrany na wicedziekana dekanatu Bełżyce. Od 2015 roku do czasu przejścia w stan emerytalny pełnił funkcję dziekana dekanatu Bełżyce.
01.07.2017 przeszedł na emeryturę i jest rezydentem w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Chełmie.
|
|
|
ks. mgr kan. Marek Ludwik Jaworski proboszcz w parafii Łubki od 01.07.2017
Ks. Marek Jaworski urodził się w 1964r. w Kurowie. Święcenia kapłańskie przyjął 18 maja 1991r. W latach 2002-2008 wikariusz parafii pw. Św. Jana Chrzciciela oraz Św. Franciszka z Asyżu w Bychawie, 2008-2017 proboszcz w parafii św. Bazylego w Świerszczowie gm. Cyców.
|
|
